การประท้วงกดดัน กับหลักใจเขาใจเรา

หลักธรรมอย่างนึงที่ผมชอบและมักใช้ประจำเมื่อเราจะตัดสินใจในเรื่องใด ๆ ก็คือหลักเอาใจเขามาใส่ใจเรา

เช่น หากเราอยากจะไปฆ่าคนตายเพราะความโกรธ แต่ถ้าเราหยุดคิดสักนิด แล้วลองคิดว่า ถ้ามีใครมาฆ่าพี่น้องเรา ฆ่าพ่อแม่เราเพียงเพราะความโกรธบ้าง เราจะรู้สึกอย่างไร ?

หรือกรณีผู้ชายอยากจะข่มขืนผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ถ้าลองฉุกคิดสักนิดว่า ถ้ามีใครมาข่มขืนน้องสาวพี่สาวของเรา หรือข่มขืนแม่ของเราบ้าง เราจะรู้สึกอย่างไร ?

ฉะนั้น เมื่อเรารู้สึกอย่างไร คนอื่นเขาก็รู้สึกไม่ต่างจากเราเช่นกัน

แต่หากเราคิดว่า ไปกระทำร้ายต่อคนอื่นแล้วรู้สึกว่าไม่เห็นจะเป็นไร นั่นแปลว่า จิตใจเราเสื่อมและถือว่าคือตัวปัญหาของสังคมแล้ว

------------------

กรณี กปปส. ต้องการจะปิดกรุงเทพฯ เพื่อกดดันหวังให้ยิ่งลักษณ์ลาออกจากการรักษาการนายกรัฐมนตรีนั้น

ถือเป็นหลักคิดบนความเชื่อที่ว่า คนกรุงเทพฯทุกคนจะเห็นด้วยกับ กปปส. หรือคนต่างจังหวัดที่มาทำงานในกรุงเทพฯทุกคนต่างเห็นด้วยกับ กปปส. คือยอมเสียสละให้ตนเองลำบากเพื่อหวังกดดันให้รัฐบาลรักษาการณ์ลาออก

ถามว่า ใช่หรือ ?  ที่คนกรุงเทพฯ ทุกคนจะเห็นด้วยกับ กปปส. ยอมให้ตนเองเดือดร้อนเพื่อหวังให้รัฐบาลรักษาการของยิ่งลักษณ์ลาออก

หากคนกรุงเทพฯไม่ได้เห็นด้วยกับแนวทางนี้ของ กปปส. ทุกคนล่ะ และหากมีการปิดกทม. นานๆ จนคนกรุงเทพฯ เขาทนไม่ไหวล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น ?

ผมอยากให้ใช้หลักคิดที่ว่า เอาใจเขามาใส่ใจเราให้มากที่สุด

เช่น ถ้าเรารวย เราคงไม่เดือดร้อน แต่ถ้าเราลองไปคิดถึงใจของคนที่เขาเป็นหนี้ที่ต้องทำมาหากินเพื่อใช้หนี้ คนที่เขามีรายได้น้อยหาเช้ากินค่ำรายได้ไม่ค่อยจะพอกิน หากเขาได้รับผลกระทบให้รายได้เขาขาดหายไปอีก เขาต้องเดือดร้อนมากขึ้น เราไม่สงสารเขาหรือ ?

หรือเราแค่อ้างว่า ความเสียหายที่รัฐบาลกระทำมันร้ายแรงมาก ขอให้คนกรุงเทพฯ ยอมเสียสละหน่อยเถอะ

คนที่ทำกินไม่พอใช้น่ะ เขาไม่ได้คิดไกลเหมือนเราหรอกครับ เขาคิดแค่ว่า วันนี้จะมีกินหรือไม่เท่านั้น

ถามว่า เกิดมีคนต้องลำบากและมีผลพวงกระทบกับเขา จนมีใครสักคนในครอบครัวของเขาต้องตายล่ะ ?

เขาเหล่านั้นคงไม่คิดหรอกว่า ยอมเสียสละเพื่อชาติ เพราะต่างฝ่ายก็ล้วนแต่ยืนบนความเชื่อว่าตนเองถูกต้องทั้งนั้น

-----------------

ผมขอยกตัวอย่างว่า หากวันนี้รัฐบาลคือรัฐบาลอภิสิทธิ์ แล้วมีเสื้อแดงมาประกาศปิดกรุงเทพฯ ไม่ให้คนกรุงมีอันทำมาหากินเพื่อไล่ให้นายกอภิสิทธิ์ลาออกบ้างล่ะ

เราก็คงด่าเสื้อแดงเหมือนกันว่า เสื้อแดงมันทำไม่ถูก เอาความทุกข์ยากของประชาชนมาเป็นตัวประกัน ใช่ไหม ?

แต่เสื้อแดงเขาก็มีความเชื่อบนเหตุผลของเขาว่า เขาได้ทำถูกแล้ว

หลักคิดคือ ระบอบอำมาตย์ของคนเสื้อแดง ก็มีค่าเท่ากับ ระบอบทักษิณ ของฝ่าย กปปส. นั่นแหละครับ

ระบอบอำมาตย์ = ระบอบทักษิณ

นี่คือหลักเอาใจเขามาใส่ใจเรา เพราะเสื้อแดงเขาก็มีวิธีคิดเหมือน กปปส. นั่นแหละ ต่างกันที่จุดยืนเท่านั้น ซึ่งต่างฝ่ายก็เชื่อว่าความคิดของตัวเองถูกต้องอยู่ฝ่ายเดียว

------------------

นักประท้วงที่มีคุณธรรมอย่างมหาตมะคานธี เขาจะไม่นำความเดือดร้อนของประชาชนมาเป็นตัวประกัน แต่เขาจะเอาตัวเขานั่นแหละมาเป็นตัวประกันเพื่อต่อรองแทน

เช่น ร.ต.ฉลาด วรฉัตร ประท้วงด้วยการอดอาหาร เขาไม่ให้ใครเดือดร้อน เขาขอเดือดร้อนเอง

เหตุผลที่ กปปส. ต้องการไล่ยิ่งลักษณ์ คือหมดความชอบธรรมเพราะพรรคเพื่อไทยไม่ยอมรับคำตัดสินของศาลรัฐธรรมนูญ

แต่ตอนนี้ กปปส. กำลังเลือกใช้วิธีละเมิดรัฐธรรมนูญ หมวดสิทธิเสรีภาพส่วนบุคคลในหลายมาตรา เพื่อหวังกดดันให้ยิ่งลักษณ์ลาออก

ผมเป็นหนึ่งที่สนับสนุน กปปส. แต่ผมคิดว่าแนวทางปิดกทม. หากเกิดขึ้นจริงและยาวนาน ย่อมไม่เป็นผลดีต่อ กปปส. เองแน่นอนครับ




ผมหวังว่า ป.ป.ช.จะชี้มูลความผิด ยิ่งลักษณ์ และสส. สว. ที่ร่วมกับโหวตร่างแก้ไขรัฐธรรมนูฐที่มา สว. ว่ามีความผิด ในวันที่ 7 ม.ค.56 นี้ เพื่อเหตุการณ์หลายอย่างจะได้คลี่คลายลง แล้วความกดดันจะถูกโยนกลับไปที่ฝั่งเสื้อแดงแทน


คลิกอ่าน ปิด กทม.  กับข้อควรระวัง