จดหมายถึงแม้ว

ผมลอกข้อเขียนนี้มาจากคห.นึงในเว็บผจก. เขาเข้าใจคิดดี ชอบมาก เลยขอลอกมาเผยแพร่ต่อครับ (ผมขออนุญาตแก้ไขคำและบางข้อความเพื่อความเข้าใจมากขึ้น)

V

V

จดหมายถึงแม้ว

คุณน่าจะเลิกเล่นการเมืองเถอะ เพราะตัวคุณจริงๆไม่ได้เก่งอะไรเลย (ไม่ได้ดูถูกนะ) คุณต้องยอมรับความจริง
ถ้าสมมุติคุณยังทำคอมพิวเตอร์โดยไม่มีวิ่งเต้นราชการ คุณก็แค่พ่อค้าธรรมดาคนนึงเท่านั้นเอง คงไม่รวยขนาดนี้
แต่ที่คุณรวยมาก็เพราะได้สัมปทานมือถือกับยุค รสช. มันเหมือนผูกขาด เลยทำให้คุณรวยมาจนถึงทุกวันนี้

ลองย้อนหลังกลับไปดูสิ่งที่คุณบอกว่าจะทำได้ คุณบอกว่าจะแก้ไขปัญหาจราจรได้ภายใน 6 เดือนแล้วเป็นไงล่ะ?
ภาคใต้คุณบอกว่าโจรกระจอกแล้วทหารเสียชีวิตไปเท่าไร? เอา ปตท.เข้าตลาดหลักทรัพย์แล้วน้ำมันราคาเป็นไงล่ะ?
จะให้ทุกคนมีเงินในกระเป๋า แล้วมีไหมล่ะ? จะให้คนจนหมดไป แล้วหมดไปไหม? แล้วนี่คุณก็ยังจะมาให้ความหวังอีก
คุณไม่สงสารชาวบ้านเขาหรือไง? ถ้ามีเวลาอยากให้คุณเข้า youtube แล้วให้เปิดดูกรรมลิขิตย้อนหลังดูบ้าง

คนเราทำอะไรไว้มันจะย้อนกลับมาหาเราไม่ช้าก็เร็ว คุณมีเงินแทนที่จะเอาไปใช้ในครึ่งชีวิตที่เหลือกับครอบครัว
อย่าไปเชื่อคนของคุณเลย มันอาศัยในตัวคุณเพื่อที่พวกมันจะได้เข้าไปกอบโกย แต่คุณมันไม่ใช่เพราะคุณมันมีแล้ว
ดูอย่างห้อยพอมันรู้ว่าไปไม่รอดมันชิงทิ้งคุณก่อน คนอื่นก็คงเหมือนกัน คุณจะยอมทิ้งพวกมันก่อนหรือจะให้มันทิ้งคุณก่อน??

คุณก่อนคุณก็เลือกเอาเองแล้วกัน สมัยก่อนคุณลำบากขนาดไหน ไม่มีเงินยังต้องไปหาแลกเช็คบางทีเขายังไม่อยากพบคุณเลย
แต่เวลาช่วงนั้นมันผ่านมาแล้ว ตอนนี้คุณมีมากมายมหาศาล กินใช้ทั้งชาติยังไม่หมด แต่ต้องมาแยกกันอยู่กับครอบครัว
แล้วมันมีความสุขไหมล่ะ ไปไหนทีก็ต้องมีคนคอยตามประกบไม่มีความเป็นอิสระเลย สู้อย่ามีเงินเลยจะดีกว่า
เอาเวลาที่เหลืออยู่ๆกับลูกเมียแล้วหาทำบุญ หรือไม่เช้าก็ไปออกรอบคุยเฮอากับเพื่อนเก่า เย็นก็กลับมาทานข้าวกับครอบครัว

คุณมี 2 ทางเลือกคือ
1.ยอมกลับมารับโทษ คงไม่นานก็ได้รับการนิรโทษแล้วก็กลับไปใช้เงินที่เหลือให้มีความสุข
กับ
2.คุณก็ต้องหนีแบบนี้ตลอดไป แต่คิดว่าคุณคงอยากกลับเมืองไทยมากกว่า เพราะไม่มีประเทศไหนที่ดีเท่านี้แล้ว
ไม่งั้นคุณคงไม่คิดอยากกลับมาทั้งๆที่คุณก็มีเงินมากมาย ลองเอากลับไปคิดดูนะ ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราแล้ว

แม้แต่ญาติกันยังทะเลาะกันเรื่องเงินกันเลย แล้วพวกที่อยู่ข้างกายคุณล่ะมันจะรักคุณจริงหรือ ตัวคุณต้องรู้อยู่แล้ว
คนทั้งประเทศมีเกือบ 70ล้านคนนะ ทุกคนไม่ใช่รักคุณกันทุกคน มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด จะไปเสี่ยงทำไมล่ะ
กลับมาใช้เงินที่หามาด้วยความลำบากจะดีกว่าไหม แล้วก็เลิกเล่นการเมืองไปเลยนะ หวังว่าคุณคงคิดได้

......ทีนี้ลองมาดูทางเดินของคุณแบบนี้ดู สมมุติตอนนี้คุณมีเงินอยู่ 5 หมื่นล้าน (ความจริงน่าจะมากกว่านี้)
คิดเพียงแค่ดอกเบี้ย 3 % ปีนึงคุณจะได้ดอก 1500 ล้าน ตื่นเช้ามาคุณก็ขนเงินใส่ถุงปุ๋ยแล้วก็เอาไปใส่หลังรถ
วันละ 2 ล้านบาท ให้คนขับรถพาคุณตระเวณไปเรื่อยๆ เจอใครน่าสงสารคุณก็แจกให้เขา เจอเด็กที่ขาดเงินในการเรียน
คุณก็แจกอีก คุณเห็นใครลำบากก็แจกไป ไม่หมดไม่ต้องกลับบ้าน พอหมดวันนั้นคุณจะหน้าตาอิ่มเอิบมาก

แจกทุกวันๆละ 2 ล้าน เดือนนึงแค่ 60 ล้าน ปีนึง 365 วัน X 2 = 730 ล้าน ยังไม่ถึงครึ่งของดอกเบี้ยคุณเลย
หรือถ้าแจกจนมือเคล็ดก็ให้ลูกเมียช่วยกันไปแจก จะมีแต่คนสรรเสริญคุณและรักคุณมากกว่าพวกเหลือบที่อยู่ข้างกายคุณอีก
ดีไม่ดีถ้าชาติหน้ามีจริง คุณอาจได้เกิดมาเป็นประธานาธิบดีของอีกจักรวาลนึงก็ได้ใครจะไปรู้

ฝากข้อคิดให้คุณ: ถ้าสมมุติคุณเลี้ยงคนในบ้านคุณซักคน ให้ทุกอย่างกับเขา แล้วเขาเนรคุณกับคุณๆยังว่าเขาดีไหม
คุณก็เหมือนกัน เกิดมาบนแผ่นดินที่ให้กับคุณทุกอย่าง บางทีอาจมีทั้งทุกข์แล้วสุขคละเคล้ากันไป แต่มันก็ยังดีกว่า
อีกหลายประเทศที่อดๆอยากๆ คุณได้จากประเทศนี้มากมายมหาศาลคุณไม่คิดจะตอบแทนคุณแผ่นดินเลยหรือ

******* หวังว่าจะได้เห็นคุณเลิกเล่นการเมือง คนไทยเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว พร้อมที่จะให้อภัยถ้ารู้จักผิด *******

หวังว่าจะได้เห็น